இந்திய சந்து பொந்துகளையும் அதிலிருக்கும் கடைகள், ஓட்டல்கள், பார்க்குகளையும் மேப்பாய் போடுவதொன்றும் கூகிளுக்கு எளிதாய் அமைந்திருக்கவில்லை. மேற்கத்திய நாடுகள் போல கட்டம் கட்டமாய் சட்டம் சட்டமாய் அமைந்தனவல்ல நம்மூர் தெருக்கள். மட்டுமின்றி மொத்த மேப்பையும் தாங்களே வரைய வேண்டியிருந்தது. அது போக இன்றைய சூழலில் இருக்கும் கோடிக்கணக்கான தெருக்கு தெரு விவரங்களை தங்கள் வரைபடத்தில் கொண்டு வர Geospatial crowdsourcing , அதாவது பொது மக்களிடமிருந்து உள்ளீடு பெறவேண்டியிருக்கின்றதாம். உங்கள் தெரு விவரங்கள், முனையிலுள்ள கசாப்பு கடை, வீட்டெதிரிலுள்ள சலூன் இவற்றையெல்லாம் அவர்கள் டேட்டாபேசில் நீங்களே உள்ளீடு செய்யலாமாம். இது போல் உள்ளூர்வாசிகள் உள்ளிடும் தகவல்கள் அதிகரிக்க அதிகரிக்க அது முழுமுதல் பக்கா மேப்பாக உருவாகிவிடும். அதுதான் அவர்களின் லட்சியம். (படத்தில் ஐதராபாத்தின் கலர்புல்லுக்கு இதுவே காரணம்).
சில நாடுகளில் Tele Atlas மற்றும் NAVTEQ போன்ற நிறுவனங்கள் ஆயிரக்கணக்கான பணியாளர்களை அமர்த்தி சந்து சந்தாய் போய் traffic signs, one-way streets, points of interest களை திரட்டி வர அனுப்புகின்றார்கள். இப்படி மனித வள வழி இந்த டேட்டாபேஸ்களை சிலர் நிரப்பிவர ஜப்பானியர் கொஞ்சம் முந்திப் போய் கொண்டிருக்கின்றார்கள். ஜாப்பானில் காண்டா சிவிக் 2006 (Honda Civic) காரில் நீங்கள் செல்லும் போது டிராபிக்கில் மாட்டிகொண்டால் அது மைய செர்வர் ஒன்றுக்கு தானாய் தகவல் அனுப்பி விடுமாம். அத்தகவல் அனைவருக்கும் கார் டேஷ் போர்டு (Dash Borad) வழி போய் சேர்ந்துவிடும். எங்கே போய்க்கொண்டிருக்கின்றோம்?
Related Post.
சென்னைத் தெருப் பெயர்கள் இப்போது கூகிள் மேப்பில்
Download this post as PDF
1 comment:
:9
Post a Comment